کد مطلب:313755 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:165
باغستان غصب می شود
حجت الاسلام والمسلمین آقای حاج سید محمدكاظم حسینی شاهرودی، فرزند عالم متقی آیةالله العظمی آقای حاج سید محمد حسینی شاهرودی دام ظله الوارف، در تاریخ 27 شعبان المعظم سال 1416 ه ق چنین مرقوم داشته اند:
[ صفحه 597]
36. در سال 1358 هجری شمسی، یكی از اخوی ها عمل جراحی داشت. او را در بیمارستان (كوفه - عراق) بستری كرده بودیم و بنده همراه ایشان بودم. یك روز دیدم مردی را آوردند و كنار تخت اخوی خواباندند. آن شخص بی هوش بود و شخصی هم بالای سرش مواظبش بود. سبب بی هوشی آن مریض را پرسیدم، گفت خودش مقصر است كه، حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام او را زده است. گفتم به چه علت حضرت او را زده است؟
گفت: جریان از این قرار است. یك پیرزنی است در عشایر ما، این پیرزن كسی را ندارد كه خرج او را تأمین كند، فقط یك باغستانی دارد كه آن باغ در حدود چهل اصله درخت خرما دارد.
پسرعموی این پیرزن جنب باغ این زن باغی دارد. پسرعمو به این فكر افتاد باغ را از چنگ این پیرزن درآورد و ضمیمه ی باغ خودش نماید، چون پیرزن كسی و دادرسی نداشت. خلاصه باغ را پسرعمویش از دستش درآورده و تصرف نمود. در عراق در بین زنها رسم است كسی كه حاجت دارد می رود كنار ضریح مطهر حضرت عباس علیه السلام مقداری از گیسوانش را می چیند و در داخل ضریح مطهر می اندازد، پیرزن هم رفت حرم حضرت عباس علیه السلام از باب عرض حاجت و شكایت همین كار را كرد.
سپس كنار ضریح مطهر عرض كرد حاجت من این است: هر كس از این درخت بالا برود بیفتد! پس از شكایت پیرزن كه حقش غصب شده بود، اولین كسی كه از این درخت بالا رفت همین شخص بود، كه افتاده مجروح و بی هوش شده است و دنده هایش شكسته است آقای شاهرودی افزودند كه من گفتم: این مریض بی هوش از غاصبین است؟ گفت: نه،تازه این كارگر است!
من به این حرف ها اعتماد نكردم. فردا كه او به هوش آمد رفتم كنار تختش و قصه را در حضور خود او، مجددا از همراه وی سؤال كردم. شخص همراه همه را جواب داد و مرد مجروح نیز كه تازه به هوش آمده بود و همه را گوش می داد تصدیق كرد.
خوانندگان محترم توجه داشته باشند كه تازه این غاصب اصلی نبوده و از كارگران آن مرد غاصب بوده است! فقط به اشاره بگویم: وای به حال غاصبین حقوق محمد صلی الله علیه و آله و سلم و آل محمد علیهم السلام در طول تاریخ!
[ صفحه 598]
[ صفحه 597]
36. در سال 1358 هجری شمسی، یكی از اخوی ها عمل جراحی داشت. او را در بیمارستان (كوفه - عراق) بستری كرده بودیم و بنده همراه ایشان بودم. یك روز دیدم مردی را آوردند و كنار تخت اخوی خواباندند. آن شخص بی هوش بود و شخصی هم بالای سرش مواظبش بود. سبب بی هوشی آن مریض را پرسیدم، گفت خودش مقصر است كه، حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام او را زده است. گفتم به چه علت حضرت او را زده است؟
گفت: جریان از این قرار است. یك پیرزنی است در عشایر ما، این پیرزن كسی را ندارد كه خرج او را تأمین كند، فقط یك باغستانی دارد كه آن باغ در حدود چهل اصله درخت خرما دارد.
پسرعموی این پیرزن جنب باغ این زن باغی دارد. پسرعمو به این فكر افتاد باغ را از چنگ این پیرزن درآورد و ضمیمه ی باغ خودش نماید، چون پیرزن كسی و دادرسی نداشت. خلاصه باغ را پسرعمویش از دستش درآورده و تصرف نمود. در عراق در بین زنها رسم است كسی كه حاجت دارد می رود كنار ضریح مطهر حضرت عباس علیه السلام مقداری از گیسوانش را می چیند و در داخل ضریح مطهر می اندازد، پیرزن هم رفت حرم حضرت عباس علیه السلام از باب عرض حاجت و شكایت همین كار را كرد.
سپس كنار ضریح مطهر عرض كرد حاجت من این است: هر كس از این درخت بالا برود بیفتد! پس از شكایت پیرزن كه حقش غصب شده بود، اولین كسی كه از این درخت بالا رفت همین شخص بود، كه افتاده مجروح و بی هوش شده است و دنده هایش شكسته است آقای شاهرودی افزودند كه من گفتم: این مریض بی هوش از غاصبین است؟ گفت: نه،تازه این كارگر است!
من به این حرف ها اعتماد نكردم. فردا كه او به هوش آمد رفتم كنار تختش و قصه را در حضور خود او، مجددا از همراه وی سؤال كردم. شخص همراه همه را جواب داد و مرد مجروح نیز كه تازه به هوش آمده بود و همه را گوش می داد تصدیق كرد.
خوانندگان محترم توجه داشته باشند كه تازه این غاصب اصلی نبوده و از كارگران آن مرد غاصب بوده است! فقط به اشاره بگویم: وای به حال غاصبین حقوق محمد صلی الله علیه و آله و سلم و آل محمد علیهم السلام در طول تاریخ!
[ صفحه 598]